Aşkın insanlık tarihi kadar eski olduğunu bilinen bir gerçek. Prof. Dr. Öget Öktem Tanör, aşkın nörobiyolojik altyapısının araştırılmasının ise yeni olduğunu belirtti.
Teknolojinin gelişmesiyle fakat 2000’lerde araştırılmaya başlandığını kaydetti. İngiliz bilim insanı Semir Zeki ve grubunun aşkı, bilimsel olarak anlamaya yönelik yaptıkları araştırmalarda romantik aşkta da anne sevgisinde de beyinde ortak bölgelerin harekete geçtiğinin tespit edildiğini anlattı. Prof. Dr. Öget Öktem Tanör, romantik
aşklarda yüksek seyreden gerilim hormanlarının, 2 yıl sonunda düşmeye başladığını belirterek, “Çocuk yapmak isteyenler için en doğru zaman bu dönemdir. Çünkü aşık çiftlerde 2 yıl boyunca stres hormonları çok yüksektir. Onların gözü birbirinden başkasını görmez gerçekten. O nedenle çocuk yetiştirmek için 2 yıl sonrayı öneriyoruz. Stres hormonları biraz düşsün ki gözleri çocuklarını görebilesin, bebeklerini yetiştirebilsinler” dedi.
Altınbaş Üniversitesi Gayrettepe Yerleşkesinde gerçekleştirilen sempozyumun açılış konuşmasını ise İktisadi İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Dilek Şirvanlı İtina yaptı. Prof. Dr. İtina, pandeminin yakın ilişkilerimizi zorlaştırdığını, insanları birbirinden uzaklaştırdığın belirtti. Çoğumuzun pandemiden sonra bir ortaya gelemeyeceğini düşündüğünü lakin çok büyük bir sorun yaşamadan insanların tekrar sarılmaya başlamasının memnunluk verici olduğunu söyledi. Kısa bir müddet evvel yaşadığımız sarsıntı felaketinde hayatını
kaybedenlere baş sıhhati, hayatta kalanlara sabırlar dileyen Prof. Dr. İtina, “Bu felaket bir kez daha gösterdi ki, böyle anlarda da uzakları yakın edebilen bir milletiz, acılar bizi birbirimize yakınlaştırabiliyor.” dedi.
“Romantik aşk da anne sevgisi de birbirine benzer”2
Sempozyumda aşkın nöral temelleri hakkında konuşan Prof. Dr. Öget Öktem Tanör, aşkın beşerler için en kuvvetli, en coşkulu ve subjektif duygudurumlarından biri olduğunu belirtti. Bu anlarda beyinde neler olduğunun araştırılmasının lakin, İşlevsel Emar ve ped üzere aygıtların kullanılmaya başlanmasıyla olabildiğini ifade etti. Bilim insanı Semir Zeki’nin İngiltere’de yaptığı bir araştırmanın bulgularına değindi. Prof. Dr. Tanör, “Buna göre birbirlerine meczup üzere aşık çiftlere sevdikleri şahısların resimleri
gösteriliyor ve beyin işlevleri takip ediliyor. Bir de çok sevdikleri bir arkadaşlarının resmi gösteriliyor ve ortadaki farklar inceleniyor. Birebir takım, bir de anneler için bu çalışmayı yapıyor. Annelere kendi çocuklarının resmi ve sonrasında da yeniden çok sevimli başla bir bebek resmi gösteriliyor. Görüldü ki aşkın zirvesinde
olan çiftler ile annelerin beyinlerinde etkin olan ortak alanlar mevcut. Emisyonel denilen bu beyin bölgeleri faal hale geçtiğinde, ödül sistemi harekete geçiyor ve beşerde ödül kazanmış üzere bir his oluşuyor. Tanım edilmez bir memnunluk duygusu eşlik ediyor beşere. Aynı bölgelerin uyuşturucu unsur kullanımlarında da
etkinleştiğini ve bugün artık bunların bağımlılık yaratan bölgeler olduğunu biliyoruz.” açıklamalarını yaptı.
Bununla birlikte seratoninin de bedende obsesyon nörozlarındaki kadar azaldığına dikkat çeken Prof. Dr. Tanör, “Bunun aşık kişideki etkisi boyuna sevdiğini düşünmesi, bütün günlük rutinlerini, kılık kıyafetini de ona
göre ayarlamak istemesi olarak kendini gösteriyor. Tıpkı Cahit Külebi’nin bir şirinde söylediği gibi “Kamyonlar kavun taşır, ben boyuna onu düşünürdüm.” Motamot o denli, seratoninin azalması beşerde,
bir cins obsesyona neden olur.” diye konuştu.
“Aşk, doğum sancısı gibi”
Aşık şahıslarda Oksitosin ve Vazopressin hormanlarında da müthiş bir artış gözlendiğini lisana getiren Prof. Dr. Tanör, bunların bağlılık hormonları olarak da bilindiğini kaydetti. “Oksitosin, düz kasların kasılmasını sağlar. Doğum bile bu kasların kasılmasıyla oluyor. Bu horman aşıklarda yüksek, doğuma benzer kaslarda kasılma hissediliyor.” Tabirlerini kullandı. Vazopressinin de aşıklarda yüksek düzeylere çıktığını bunun da sarılma
hissi verdiğini söyleyen Prof. Dr. Tanör, “Aşık çiftlerin el ele, kol kola gezmelerinin, annelerde de çocuğunu kucaklama hissinin kaynağı burası. Anne sevgisindeki fark ise dopamin salgısının olmaması ve hipotalamusun uyarılmaması. Bu da çiftlerin birbirine karşı duydukları cinsel çekimi tabir eder. Anne – çocuk
bağlantısında bu yok elbette. Annelerde farklı olarak faal olan bir diğer bölge yüzleri kıymetlendiren kısım. Bu kısım, bebek henüz konuşamadığı için annede dayanılmaz etkin. Zira anne, bebeğin yüzüne bakıp muhtaçlıklarını anlamak durumunda.” dedi.
(BSHA)
