Hastalarımızın kaplama olarak nitelendirdiği onarımlar, dişlerde oluşan büyük husus kayıplarında ve diş eksikliklerinde uygulanırlar. Kron, endokron ve köprüler; metal, metal dayanaklı seramik, tam seramik, zirkon dayanaklı seramik yahut tam zirkonya (monolitik zirkonya) üzere pek çok materyalden üretilebilmektedir. Günümüzde hadisenin gereksinimi doğrultusunda köprü protezlerde çoğunlukla zirkonyumun, kron kaplamalarda da tam seramiklerin kullanımı gündemdedir.
“Kron” sözü İngilizce “crown” sözünden lisanımıza geçmiş olup; dişin üzerine geçirilen taç formundaki kaplamayı tabir eder. Dişleri güçsüz hale getiren çok doku kayıplarında dolgu uygulamaları kâfi direnci veremeyecekse kron yahut endokron dediğimiz bu kaplamaları yapmak daha uygun olabilmektedir.
Kanal tedavili azılarda sıklıkla kullanılan endokron kaplamalar, dişlerin ortasında bulunan pulpa odasının içini de doldurarak ek bir tutuculuk ve dayanıklılık sağlarlar.
Köprü protezler ise birden fazla kaplamanın birbirine bağlı üretilmesi ve diş boşluklarının doldurulması için uygulanırlar. Örneğin kaybedilmiş bir dişin boşluğunu köprü protez ile tedavi etmeye karar verirsek, doldurmak istediğimizde boşluğun önünde ve gerisinde bulunan birkaç diş aşındırılarak küçültülür. Bu dişlere nazaran tasarlanan kaplamalar boşluk bölge için oluşturulan diş formundaki pontik (köprü gövdesi) ile birleştirilerek köprü üretilir. Birbirine bağlı kaplamalar ve pontikten oluşan köprü, ilgili dişlere yapıştırılarak dişsiz alan rehabilite edilir. Köprü protezler birbirine bağlı kaplamalardan oluşmaları nedeniyle farklı arayüz bakım eserleriyle temizlenebilirler.
Kron, endokron ve köprüler, ilgili dişlerin hazırlanmasından sonra alınan ölçü üzerinde yapılan laboratuvar çalışması ile üretilirler. Yıllarca klasik prosedürlerle başarılı bir biçimde uygulanan bu tedaviler günümüzde çoğunlukla dijital sistemler aracılığıyla gerçekleştirilir. Klasik yolda silikon vb materyaller ile yapılan ölçü alma basamağında artık dijital tarayıcılar kullanılmaktadır. Alçıdan elde edilen klasik modellerin yerini üç boyutlu yazıcılardan çıkan wax modeller almıştır. Mum ve revetman ile yapılan manuel çalışmalar, dijital olarak bilgisayarda yürütülmekte ve yeniden üç boyutlu yazıcı yahut kazıyıcılarla üretilmektedir. Dijital iş akışı olarak isimlendirilen bir sistem dahilinde üretilen onarımlar için kimi kliniklerde küçük laboratuvarlar kurulmuş olup, tıpkı seans hastaların onarımlarının üretimi ve ilgili dişe uygulanması mümkün olabilmektedir.